تحلیل نیویورک‌تایمز از تلاش‌های نتانیاهو برای تحریک تهران و واشنگتن/ احتمال جنگ علیه ایران را باید جدی گرفت؟
تاریخ انتشار: ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۴۰۶۶۵۴
آیا ایران به سمت تسلیحات نظامی هسته‌ای می‌رود یا اینکه اسرائیل می‌تواند تهران را برای همیشه از این کار بازدارد؟ دقیقا همین پرسش‌ها در مورد سوریه مطرح است. آیا تل‌آویو و حتی واشنگتن می‌توانند ایران را از سوریه به طور کامل اخراج کنند؟ به نظر می‌رسد وقت آن است که از خود بپرسیم ما به کدام سمت می‌رویم؟
سرویس بین‌الملل فردا: روزنامه نیویورک تایمز در مقاله‌ای با اشاره به دور جدید تحرکات نتانیاهو علیه ایران مدعی شد نخست‌وزیر اسرائیل تمام تلاش خود را به کار گرفته تا تهران و واشنگتن علیه یکدیگر وارد عملیات نظامی شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دیوید هالبفینگر مسئول دفتر نیویورک تایمز در بیت المقدس در مقاله‌ای در این روزنامه نوشت: «بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل هفته گذشته با سه حرکت متفاوت نشان داد که در حال تغییر میز بازی است. او عزم خود را جزم کرده تا با تغییر مختصات و معادلات منطقه، تهران و واشنگتن را به رویارویی نظامی وادار سازد. این استراتژی مشخصا در مقطعی دنبال می‌شود که ترامپ باید نظر خود را در مورد تمدید یا عدم تمدید برجام مطرح کند و در مقابل، ایران نیز نسبت به خروج طرف دیگر از برجام هشدار داده است.»
رئیس دفتر نمایندگی نیویورک تایمز در شهر بیت المقدس در ادامه نوشته است: «نتانیاهو طی یک هفته به سه اقدام دست زد که بی‌سابقه به نظر می‌رسد. او از طرفی به نیروهای نظامی ایرانی و وابستگان به ایران در سوریه حمله نظامی کرد؛ از سوی دیگر با نمایش تلویزیونی و ارائه پاورپوینت ایران را از نظر یافته‌های جاسوسی و امنیتی متهم کرد و بالاخره اینکه از کنست اسرائیل مجوز گرفت تا بتواند رأسا در مورد جنگ‌افروزی تل‌آویو تصمیمگیری کند!»
نویسنده در ادامه هر کدام از این اقدامات را بیشتر توضیح داده است. او در مورد حمله به پایگاه‌های جبهه مقاومت در شمال سوریه می‌نویسد: «با همراهی کامل آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ اسرائیل با گرایشات جنگ‌طلبانه نتانیاهو، بمب‌افکن‌های اف۱۵ به فرمان نخست وزیر به پایگاه‌های ایران و نیروهای وابسته به آن در سوریه حمله کرده و چند پایگاه مهم را منهدم کردند. یکی از این پایگاه‌ها، انبار موشکی مهم ایران در سوریه بود که در نتیجه این حمله، بیش از ۲۰۰ موشک میانبرد ایرانی از بین رفت. در این حمله حداقل ۱۶ نفر کشته شدند که یازده نفر از آنان ایرانی بودند. به جرأت می‌توان گفت این حمله از یک طرف برای تحریک ایرانی‌ها بود تا به اقدام متقابل دست بزنند و از طرف دیگر به کشورهای درگیر در معادلات منطقه نشان می‌داد که اسرائیل اولا بر تحرکات ایران در سوریه به خوبی اشراف دارد و ثانیا در صورت ضرورت، دست به اقدام می‌زند و خود را نیازمند هماهنگی با متحدین یا رعایت قوانین بین المللی نمی‌داند!»
دیوید هالبفینگر در ادامه به دومین ابزار نتانیاهو یعنی مانور بر داده‌های جاسوسی می‌پردازد: «دفتر نخست وزیری رسانه‌ها را هماهنگ می‌کند تا نتانیاهو در برابر دوربین پارپوینتی را به صورت زنده نشان داده و مدعی شود موساد به مدارک گسترده‌ای در جنوب تهران دست یافته که برنامه نظامی این کشور برای دستیابی به بمب اتم را ثابت می‌کند. صرف نظر از صحت ادعاهای نتانیاهو، وی این اسناد را در فاصله دو هفته از تصمیمگیری ترامپ برای خروج از برجام یا تمدید آن ارائه داد تا به نحوی فضای رسانه‌ای بین المللی را برای خروج واشنگتن از برجام آماده سازد. در این مورد می‌توان گفت تقسیم کاری میان ترامپ و نتانیاهو صورت گرفته که نتانیاهو مواضع تندتر را اختیار و ترامپ همزمان سعی کند مواضع میانه‌روتری را دنبال کند؛ اما جهت‌گیری نهایی همه آنها عدم تمدید برجام از سوی رئیس جمهور آمریکا باشد.»
نیویورک تایمز در ادامه سومین حرکت بزرگ نتانیاهو را تشریح کرده است: «درست همان زمانی که نتانیاهو در برابر دوربین سخن می‌گفت، فراکسیون پارلمانی وی توانست قانونی را در پارلمان به تصویب برساند که به موجب آن، تصمیمگیری برای ورود به جنگ یا نبرد را از کنست و حتی هیئت دولت برگرفته و اختیار آن را به حکومت امنیتی محدودتری واگذار کند که ریاست آن با نخست وزیر است. در واقع با این کار، راه برای ورود اسرائیل به جنگ از نظر حقوقی باز شد!»
جمع‌بندی مقاله به این شرح می‌باشد: «به صورت خلاصه، نتانیاهو توانست طی یک هفته در سه عرصه سیاسی (حقوقی)، نظامی و امنیتی برای آغاز جنگ میان ایران و آمریکا گام بلندی را بردارد. به صورت خلاصه باید گفت تل‌آویو تحت هدایت نتانیاهو خیز بلندی برای جنگ برداشته؛ اما ترجیح می‌دهد این نبرد را میان ایران و آمریکا صورت دهد و خود در نقش نیروی تحریک کننده و پشتیبان پشت خط مقدم قرار گیرد!»
ناحوم بارنباع، یکی از تحلیلگران سیاسی صهیونیست که دارای ستون یادداشت روزانه در روزنامه یدیعوت احارنوت چاپ تل‌آویو است، در این مورد می‌گوید: «طی تمام سالیان گذشته، جامعه سیاسی اسرائیل به شدت از آغاز جنگ جدید واهمه داشته است؛ اما حالا نتانیاهو سرنوشت این جامعه را در اختیار گرفته و به اتکای جمعی از اطرافیان خود می‌تواند این جنگ را به منطقه و جهان تحمیل کند!»
به عقیده این تحلیلگر، نتانیاهو به یک جنگ و نبرد جدی نیاز دارد: «این روزها پرونده اتهامات فساد بزرگ نتانیاهو به مرحله مهمی رسیده که می‌تواند آینده سیاسی نخست وزیر را نابود کرده یا دست کم با چالش‌های بزرگی مواجه سازد. لذا او برای رهایی از این مخمصه نیازمند یک جنگ است؛ جنگی که باعث محبوبیت وی شود و بتواند به جامعه صهیونیستی بگوید با عملیات مذکور موفق شده معادلات منطقه‌ای را به سود اسرائیل تغییر دهد.»
شلومو افنیری، استاد علوم سیاسی دانشگاه عبری تل‌آویو نیز در این مورد می‌گوید: «نتانیاهو از سال ۲۰۱۰ بر ضرورت حمله به پایگاه‌های اتمی ایران تأکید می‌کرد و توانسته طی سال‌های اخیر این نگرانی را در بخشی از جامعه صهیونیستی جا بیندازد که باید خطر ایران هسته‌ای را جدی بگیرند. با این حال، نخست وزیر به خوبی می‌داند که حکومت بدون توافق ملی و گسترده نمی‌تواند جنگی را آغاز کند. به نظر می‌رسد وضعیت فعلی سوریه نیز عامل مهم دیگری است که به نتانیاهو برای آغاز جنگ محدود علیه ایران یاری رساند!»
دنیل دن شاپیرو مشاور سابق اوباما و سفیر واشنگتن در تل‌آویو در دوره جان کری اعتقاد دارد نتانیاهو برای آغاز جنگ مصمم است: «وضعیت ویژه سوریه، نتانیاهو را در موقعیت دشواری قرار داده است. او به خوبی می‌داند که اگر در کوتاه‌مدت به مواضع ایران حمله نکند، به زودی مرزهای سوریه نیز مانند مرزهای لبنان خواهد شد. این در حالی است که ایران نیز بی‌پروا هواپیماهای بدون سرنشین از آسمان لبنان و سوریه به قلمرو تحت سیطره ارتش اسرائیل می‌فرستد.»
عاموس یالدن، رئیس سابق سازمان جاسوسی اسرائیل موساد و مدیر فعلی مرکز مطالعات امنیت ملی در تل آویو از موضع نتانیاهو حمایت می‌کند: «ایران نه‌تنها صراحتا از ضرورت نابودی اسرائیل سخن می‌گوید، بلکه هدف از حضور خود در سوریه را آزادسازی جولان و در ادامه حیفا و بیت المقدس می‌خواند. این در حالی است که تهران همچنان در چهارچوب برنامه مشترک هسته‌ای یا برجام قرار دارد و جامعه جهانی او را به عنوان یک بازیگر قابل اعتماد پذیرفته است! در این شرایط، توان موشکی ایران به سوریه رسیده و این بزرگ‌ترین تهدید برای امنیت ملی اسرائیل در سال ۲۰۱۸ است.»
رئیس سابق موساد در ادامه به احتمال وقوع جنگ می‌پردازد: «یکی از گزینه‌های محتمل در مورد واکنش ایران به خروج ترامپ از برجام، حمله موشکی با استفاده از عوامل نیابتی به اسرائیل است. از طرف دیگر یکی از مهم‌ترین سناریوهای قابل پیش‌بینی در میان مدت و بلندمدت، درگیری نظامی میان اسرائیل و ایران از طریق نیروهای نیابتی مستقر در شمال [سرزمین‌های اشغالی] می‌باشد. همه این‌ها باعث می‌شود ما احتمال دهیم طی هفته‌های آینده و حتی ماه جاری [میلادی] شاهد آغاز نبرد باشیم!»
مقاله نیویورک تایمز در پایان این چنین خاتمه می‌یابد: «هیچ برآوردی وجود ندارد که نتایج حمله به مواضع ایران به کجا می‌انجامد؟ آیا ایران به سمت تسلیحات نظامی هسته‌ای می‌رود یا اینکه اسرائیل می‌تواند تهران را برای همیشه از این کار بازدارد؟ دقیقا همین پرسش‌ها در مورد سوریه مطرح است. آیا تل‌آویو و حتی واشنگتن می‌توانند ایران را از سوریه به طور کامل اخراج کنند؟ به نظر می‌رسد وقت آن است که از خود بپرسیم ما به کدام سمت می‌رویم؟»
لینک کوتاه خبر: farda.fr/003Ogwمنبع: فردا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۴۰۶۶۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«نیویورک تایمز» و «واشینگتن پست» برندگان پولیتزر/ خبرنگاران جان‌باخته در غزه تجلیل شدند
به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ان‌پی‌آر، صد و هشتمین دوره جوایز پولیتزر که به‌عنوان معتبرترین جایزه در حوزه روزنامه‌نگاری و ادبیات آمریکا شناخته می‌شود، شامگاه دوشنبه ۱۷ اردیبهشت در پس‌زمینه‌ای غیرمعمول و غم‌انگیز برندگان خود را معرفی کرد.
امسال ۲۳ جایزه برای نوشته‌های یک سال اخیر اهدا شد و جوایز نقدی ۱۵۰۰۰ دلاری به دریافت کنندگان بیشتر جوایز و یک مدال طلا به سازمان خبری برنده جایزه خدمات عمومی تعلق گرفت.
«نیویورک تایمز» امسال یکی از ۳ جایزه پولیتزر خود را برای پوشش خبری جنگ غزه در بخش گزارش بین‌المللی به دست آورد.تایمز همچنین جایزه پولیتزر در بخش گزارش و گزارش تحقیقی را کسب کرد.
«واشینگتن پست» با ۳ جایزه در بخش تفسیر، نگارش سرمقاله و گزارش ملی با تایمز برابری کرد.
برندگان جوایز روزنامه نگاری ۲۰۲۴
خدمات عمومی: پروپابلیکا
جاشوا کاپلان، جاستین الیوت، برت مورفی، الکس میرجسکی و کرستن برگ، برای گزارشی پیشگامانه که دیوار ضخیم محرمانه اطراف دادگاه عالی را شکافت تا نشان دهد چگونه یک گروه کوچک از میلیاردرهای با نفوذ سیاسی، قضات را به خود جلب کردند.
گزارش فوری خبری: کارکنان «لوک آوت سانتاکروز»
به دلیل پوشش دقیق و چابک متمرکز بر جامعه، در تعطیلات آخر هفته، سیل فاجعه بار و رانش گل که هزاران نفر از ساکنان را آواره کرد و بیش از ۱۰۰۰ خانه و کسب و کار را ویران کرد.
گزارش تحقیقی: به هانا درایر از نیویورک تایمز
برای مجموعه ای از گزارش‌های عمیق که نشان دهنده گستره خیره کننده کار کودکان مهاجر در سراسر آمریکاست و شکست‌های شرکتی و دولتی آن را تداوم می‌بخشد.
گزارش تشریحی: سارا استیلمن از نیویورکر
برای ارایه کیفرخواستی جدی درباره اتکای سیستم حقوقی به اتهام جنایت قتل و پیامدهای متفاوت آن، که اغلب برای جوامع رنگین پوست ویرانگر است.
گزارش محلی: سارا کانوی از اداره شهر و ترینا رینولدز-تیلر از موسسه نامریی
برای گزارش‌های تحقیقی درباره دختران و زنان سیاه پوست ناپدید شده در شیکاگو که نشان داد چگونه نژادپرستی سیستماتیک و بی‌توجهی اداره پلیس به بحران کمک کرده است.
گزارش ملی: به صورت مشترک به رویترز و واشینگتن پست
رویترز برای مجموعه‌ای از گزارش‌های پاسخ دهنده با تمرکز بر تجارت خودرو و هوافضای ایلان ماسک، که با عمق قابل‌توجه خود موجب تحقیقات رسمی درباره عملکرد شرکت‌های او در اروپا و آمریکا شدند.
به کارکنان واشینگتن پست برای بررسی دقیق تفنگ نیمه خودکار AR-۱۵، که خوانندگان را وادار کرد تا با وحشت به سلاحی که اغلب برای تیراندازی‌های دسته جمعی در آمریکا استفاده می‌شود، فکر کنند.
گزارش بین‌المللی: کارکنان نیویورک تایمز
برای پوشش گسترده و افشاگرانه حمله حماس در جنوب اسراییل در ۷ اکتبر، شکست اطلاعاتی اسراییل و واکنش گسترده و مرگبار ارتش اسراییل در غزه.
گزارش: نیویورک تایمز
به کتی انگلهارت برای تصویری منصفانه از مبارزات حقوقی و عاطفی یک خانواده در طول زوال عقل پیشرونده مادر خانواده.
تفسیر: واشینگتن پست
به ولادیمیر کارا مورزا برای یادداشت‌های پرشور که با خطرات شخصی بزرگ از سلول زندانش نوشته شده بود و نسبت به پیامدهای مخالفت در روسیه و اصرار بر آینده‌ای دموکراتیک برای کشورش هشدار می‌داد.
نقد: لس آنجلس تایمز
به جاستین چانگ برای نقد فیلم بسیار خاطره‌انگیز و ژانر که بازتابی از تجربه سینمای معاصر دارد.
سرمقاله: واشینگتن پست
به دیوید ای.هافمن برای مجموعه‌ای متقاعد کننده درباره فن‌آوری‌های جدید و تاکتیک‌هایی که رژیم‌های مستبد برای سرکوب مخالفان در عصر دیجیتال به کار می‌برند و نحوه مبارزه با آنها.
گزارش و تفسیر مصور: نیویورکر
به مدار دلاکروز برای داستان تصویری‌اش در زندان جزیره رایکرز که با استفاده از تصاویر سیاه و سفید جسورانه‌ای نشان می‌دهد که زندانیان و کارکنان از طریق کتاب انسان‌سازی می‌کنند.
عکاسی خبری فوری: ستاد عکس رویترز
برای عکس‌های خام و فوری مربوط به حمله مرگبار حماس در اسراییل در هفتم اکتبر و اولین هفته‌های حمله ویرانگر اسراییل به غزه.
گزارش تصویری: ستاد عکس آسوشیتدپرس
برای عکس‌های تکان‌دهنده‌ای که جمعیت‌های بی‌سابقه مهاجران و سفر طاقت‌فرسای آنها از کلمبیا تا مرز آمریکا را تصویر می‌کنند.
گزارش صوتی: کارکنان موسسه نامریی شیکاگو و USG Audio کالیفرنیا
برای مجموعه پرقدرتی که جنایت نفرت‌انگیز شیکاگو در دهه ۱۹۹۰ را بازبینی می‌کند.
برندگان بخش کتاب
داستان: «دیده بان شب» نوشته جین آن فیلیپس
رمانی زیبا که داستانش در ویرجینیای غربی پس از جنگ داخلی می‌گذرد و با تمرکز بر مادری نوشته شده که با دختر ۱۲ ساله‌اش که به شدت مجروح شده به بیمارستانی پناه می‌برند و وی که مدت‌ها توسط یک سرباز کنفدراسیون مورد آزار بوده، حالا برای بهبودی دخترش و یک کهنه سرباز جنگ تلاش می‌کند.
نمایشنامه: «اعتماد اولیه» نوشته ابونی بوت
یک داستان ساده و زیبا از مردی آسیب دیده از نظر عاطفی که شغل جدید، دوستان جدید و حس جدیدی از ارزش پیدا می‌کند و نشان می‌دهد چگونه رفتارهای کوچک مهربانانه می‌تواند زندگی یک فرد را تغییر دهد و زندگی همه جامعه را غنا بخشد.
تاریخ: «بدون حق زندگی صادقانه: مبارزات کارگران سیاه‌پوست بوستون در دوران جنگ داخلی»، نوشته ژاکلین جونز
بازسازی نفس‌گیر و دست اولی از زندگی آزاد سیاه‌پوستان در بوستون که درک ما از میراث تحریم در شهر را به شکلی عمیق تغییر می‌دهد و واقعیت چالش‌برانگیز برای ساکنان سیاه پوست آن را روشن می‌سازد.
زندگینامه: به دو کتاب به صورت مشترک اهدا شد:
۱. «کینگ: یک زندگی» نوشته جاناتان ایگ
پرتره‌ای افشاگرانه از مارتین لوتر کینگ جونیور که از منابع جدیدی برای غنی کردن درک ما از هر مرحله از زندگی رهبر حقوق مدنی بهره گرفته و نقاط قوت و ضعف، از جمله زیر سوال بردن خود و افسردگی وی را با عزم جزم وی روشن می‌سازد.
۲. «استاد-برده-شوهر-زن: سفری حماسی از برده‌داری تا آزادی» نوشته ایلیون وو
روایتی غنی درباره زوجی به نام کرفت؛ زن و شوهر برده‌ای که سال ۱۸۴۸ از جورجیا فرار کردند و الن که روشن‌پوست بود در شکل یک مرد نجیب‌زاده سفیدپوست معلول و ویلیام به عنوان خدمتکار او، از فرضیات جاافتاده جامعه درباره نژاد، طبقه فرار و خود را در برابر چشم همگان مخفی می‌کنند تا سفرشان به شمال را محقق سازند.
خاطرات یا زندگینامه: «تابستان شکست ناپذیر لیلیانا: جستجوی یک خواهر برای عدالت» نوشته کریستینا ریورا گارزا
روایتی از خواهر ۲۰ ساله نویسنده، که توسط دوست پسر سابقش به قتل رسیده و ترکیبی از خاطرات، روزنامه‌نگاری تحقیقی و گزارشی را در هم می‌آمیزد.
کتاب غیرداستانی: «یک روز از زندگی عابد سلامه: آناتومی تراژدی اورشلیم»، اثر ناتان ترال
روایتی دقیق و صمیمی از زندگی تحت اشغال اسراییل در کرانه باختری رود اردن که از طریق تصویر پرتره‌ای از یک پدر فلسطینی شکل می‌گیرد. پسر ۵ ساله او در یک تصادف آتشین اتوبوس مدرسه جان خود را از دست می‌دهد و تیم‌های نجات اسراییل و فلسطین به دلیل مقررات امنیتی با تاخیر به محل می‌رسند.
شعر: «تریپاس: اشعار» سروده براندون سام
مجموعه‌ای که عمیقاً با پیچیدگی‌های میراث دوگانه مکزیکی و چینی شاعر درگیر است و منزلت زندگی کاری خانواده‌اش را برجسته می‌کند و به جای تضاد به دنبال وحدت و جامعه می‌رود.
جایزه موسیقی: «آداجیو (برای وادادا لئو اسمیت)» اثر تایشان سوری
یک کنسرتو ساکسیفون که با طیف وسیعی از بافت‌ها ارایه شده است.
تقدیر ویژه
۱. هیات پولیتزر تقدیر ویژه‌ای از نویسنده و منتقد فقید گرگ تیت می‌کند که زبان او – برگرفته از ادبیات، دانشگاه، فرهنگ عامه و هیپ هاپ – به اندازه محتوای ایده‌هایش تأثیرگذار بود و زیبایی‌شناسی، نوآوری و اصالت فکری او بر نسل های بعدی، به ویژه نویسندگان و منتقدان رنگین پوست تاثیر گذاشت.
۲. در سال‌های اخیر، هیات پولیتزر از خبرنگارانی که جنگ‌های اوکراین و افغانستان را پوشش می‌دهند، تقدیر کرد. امسال، هیات از کار شجاعانه روزنامه نگاران و کارکنان رسانه‌هایی که جنگ غزه را پوشش می‌دهند، قدردانی می‌کند. آنها در شرایطی وحشتناک، در تلاش هشتند تا داستان فلسطینی‌ها و دیگرانی را که در غزه جان خود را از دست دادند، روایت کنند. این جنگ جان شاعران و نویسندگان را نیز گرفته است. از آنجا که جوایز پولیتزر به مقوله‌های روزنامه‌نگاری، هنر و ادبیات احترام می‌گذارد، ما شاهد از دست دادن سوابق ارزشمند تجربه انسانی هستیم.
انتهای پیام/
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد